​

เมื่อเธอเดินทาง
มาถึง ตำแหน่งแห่งนี้...
เมื่อเธอจะพบว่า ทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามา
ในปัจจุบันกาล ทางทวารทั้ง 6 
คือ สิ่งที่ถูกรู้ ... ทั้งหมด ทั้งสิ้น
.
ทั้งอารมณ์ กิเลส ความเบา
อวัยวะ วัตถุ ความทรงจำ ความคิด
ความฝัน จินตนาการ ความวิตกกังวล
ความหวัง ศรัทธา ข้อธรรม คำสอน
รูปธรรม นามธรรม ... ทั้งหมด ทั้งสิ้น
.
ตรงนี้ หากเธอเฉลียวใจ ว่องไวพอ
เธอจะพบตัวตนสุดท้าย 
ที่แยบยลที่สุดของเรา
คือ ผู้รู้ จิตผู้รู้ ผู้ดู ผู้เห็น
.
ถึงตรงนี้ มันยิ่งกว่า Base Camp
ที่ใกล้ยอด Everest ที่สุดแล้ว
.
ทั้งสังสารวัฏ จะเหลือเพียง 
ผู้รู้ และ สิ่งที่ถูกรู้
นี่คือ ความเป็นสองสุดท้าย 
คือ ทวิภาวะสุดท้าย The Duality
คือ ความเป็นสอง 
ที่ยังมีผู้เห็น กับสิ่งที่ถูกเห็น
.
กุศล มหากุศลของเธอทั้งหมด
ได้นำพาเธอมาถึง จุดที่มาถึงได้ยาก
ดั่งเธอกำลังยืนอยู่ ธรณีประตู สู่ นิพพาน 
ความว่าง พระเจ้า เต๋า 
แดนดินแห่งเอกภาวะ 
ช่างอยู่ใกล้เหลือจะเอ่ย
.
เพราะ ถัดไป ขั้นสุดท้าย
เมื่อ ผู้เห็น กับ สิ่งที่ถูกเห็น 
กลายเป็นสิ่งๆ เดียวกัน
ผู้เห็น และสิ่งที่ถูกเห็น
ทั้งสอง เป็นเพียงการสะท้อนกัน
ของกิริยาของจิต
จากมากมาย หลากหลาย 
กลายเป็นสอง ... 
มี ไม่มี 
เกิด ดับ 
สืบเนื่อง
.
และเมื่อ สอง กลายเป็น หนึ่ง
ไม่มีสิ่งที่เรียกว่า ตัวตน ที่แบ่งแยก
ไม่มีความเป็นอื่น ไม่มีความเป็นสอง
ไม่มีสอง ไม่มีร้อยพันหมื่น
ไม่มีแสนล้าน นานับประการ
ทั้งหมด คือ กระแสธาร
กระแสแห่งหนึ่งนั้น
.
คือ ภาวะ แห่ง หนึ่ง นั้น
Singularity
Oneness 
Wholeness
All as One
จิตหนึ่ง ธรรมเดียว
.
ตรงนั้น หัวใจของเธอ
ใจที่แท้จริงของเธอ ได้แนบสนิท 
กับใจของพระเจ้าแล้ว
.
คือ บ้านที่แท้จริง ที่พระพุทธเจ้าทั้งหลาย
ได้ชี้ชวนให้เราได้หวนกลับไป
.
ไม่มีอีกแล้ว
สิ้นสุดแล้ว การยึดถือยึดมั่น
ในตัวตนอันแบ่งแยก
.
อัตตา ที่สั่งสมมานานแสนนาน
แม้ยังปรากฏอยู่ 
แต่มันจะเริ่มอ่อนกำลัง 
และสิ้นสูญ ความหมาย
เพราะมันจะเข้าสู่การเริ่มต้น 
ขบวนการสิ้นสลายของตัวตน
.
เพราะเธอรู้แล้วว่า
อัตตาไม่ใช่เธอ เธอไม่ใช่อัตตา
อัตตา เป็นเพียงสิ่งที่ถูกปรุง ถูกรู้ ถูกยึด
ถูกสำคัญมั่นหมาย ด้วยความ ไม่รู้
.
เพราะบัดนี้ เธอรู้แล้วว่า
แต่ไหน แต่ไรมา
เนิ่นนานแสนนานแล้ว
เธอเพียงกำลังหายใจอยู่

...อยู่ในบ้าน...

เธอ อยู่ ณ ที่แห่งนั้น
เธอ ...นั่นแหล่ะ
เป็น 
อยู่ 
คือ
บ้าน หนึ่ง เดียว

...หลังนั้นแล้ว..
.
.
" พบผู้รู้ ทำลายผู้รู้ จึงจะพบความบริสุทธิ์หลุดพ้นอย่างแท้จริง "

(คือ ที่สุดของกรรมฐาน จากคำสอนของหลวงปู่ดูลย์
ซึ่งหลวงพ่อปราโมทย์เมตตาเล่าให้ฟัง...)